αντιβηχικός

-ή, -ό

(φάρμακο) που θεραπεύει ή καταπραΰνει τον βήχα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αντι-* + βήξ (-χός). Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ώρα].